« رفتار با کودکان »

کودکی را که به هر کار ملامت   بکنند                    راه  محکوم نمودن   همان جا  آموزد

کودکی را به خصومت  اگر  آرند   بار                  راه جنگ و جدل و جور و جفا آموزد

کودکی را که به هر لحظه تمسخر بکنند                  خجلت و کم دلی و حجب و حیا آموزد

کودکی با حسد و رشک چو گردید بزرگ                  شیوه ی پستی و احساس خطا آموزد

سالهـــــا دفتر قلبم پر از الفاظ معنادار بود

هریکی در مدح و وصف و صحبت دلدار بود

شد گلســــتان دلم دربند پاییـــــــــز خزان

ورنه آن مأوای سار و بلبل بســــــــیار بود

   دلم شور نگاهت می زند ،دوست

   غریبانه صدایت می زند ، دوست

   سی وچند ساله که دل از تو دوره 

   ولی حرف از وفایت می زند ، دوست

   دلت دریای جوشان ست ، ای دوست

   شمیم عطر خوبان ست ، ای دوست

   تمــــام لحظــــــــه هایم با تو همسو

   چو شب با ماه تابان ست ، ای دوست

    مجنون منم و زدوری ات ، سوخته ام

     چشم و نگهم به راه تو ، دوخته ام

    لیلـــــیِّ منی خــــــدا فقط می داند

    عمریست که مهرت به دل اندوخته ام

    تو هم خوبی و هم زیبا و می دانی

    دو چشم از دوری ات هر روز بارانی

    کجــــایی کز لبت طعم عسل چینم

    دوچشمت مست ومن صیاد می دانی